Portret van mevrouw B. Goldschmidt

1951, olie op doek, 54 x 45 cm
Collectie van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel
Inventarisnr. 452

Men zou kunnen denken dat als het over vrouwelijke modellen gaat de schilder zich uitleeft in een soort grafische wreedheid: in het Portret van mevrouw B. Goldschmidt geeft de kunstenaar hard en radicaal haar strenge blik vanuit de hoogte weer. Alla, een zeer mooie vrouw van Russische afkomst en de bankier Bénédict Goldschmidt met wie ze huwde in 1949 werden al enkele maanden nadat ze hun intrek namen in hun nieuwe woning in Ukkel (Brussel) heel goede vrienden van Bertrand. Het was dus vanzelfsprekend dat beiden zich graag door de kunstenaar lieten portretteren.

In het portret van Alla Goldschmidt, hoekig en zonder sierraden steekt het egaal roze van het gezicht en de buste schril af met de nachtzwarte achtergrond: door de kunstenaar twee goed weloverwogen chromatische vlakken. Uit het zwart tekenen de ogen en de rimpels van het gezicht en het grijs wordend haar zich af, en tot het roze behoren de lange gebogen hand die de wang zachtjes aanraakt en de agressieve paars-rode lippen. Zelfs als de eigenheid van het model plaats maakt voor een zuivere picturale expressie en voor de grafische ingevingen van Bertrand, dan nog is het onthutsend dat hij er in slaagt om net die fysionomische gelijkenissen te tonen die in alle discretie de essentie van de persoonlijkheid van zijn model onthullen. Dit is een in de moderne kunst ongewone vaardigheid waarvan Betrand het geheim kent: een vaardigheid die we in deze "herdachte" afbeelding van Alla Goldschmidt bewonderen, een meesterwerk dat thuishoort bij de mooiste portretten van de 20ste eeuw.