Zelfportret in deuropening

1946, olie op doek, 100 x 177 cm
Collectie Stichting Gaston Bertrand
Inventarisnummer 17

Dit plechtstatig zelfportret waarop de achtergrond, als een plotse ingeving, werd verlevendigd met enkele schuine lijnen als allusie op de deurstijlen en het lijstwerk van een deur van opzij bekeken, is een van de eerste aanwijzingen van de interesse van de kunstenaar voor de architectuur en de strakke geometrische vorm. Aan het rechtlijnige decor beantwoorden de rondingen van het in een bijzonder eivormig en maanachtig bleek gezicht, van de hals en van de beweging van de schouders. Maar door het uitstrijken van overeenstemmende kleuren lijkt het alsof de buste met het decor versmelt. Het is duidelijk dat hiermee, en door het progressief vervagen van het gezicht, Bertrand zich nog minder dan voordien bekommerde over de gelijkenis van het portret en dat hij alle voorkeur gaf aan de abstracte opbouw van het doek en aan de expliciete dialoog tussen figuur en achtergrond.