Compositie in rood

composition rouge

1955, olie op doek, 65 x 81 cm
Collectie Musée L, Louvain-la-Neuve (schenking Serge Goyens de Heusch)
Inventarisnr. 697

Het kwam voor dat Bertrand niet langer speelde met zijn geliefde dialektiek tussen figuratie en abtractie en zich niet meer baseerde op een waarneming van een landschap of een gebouw, maar dat hij zijn doek opbouwde zoals een non-figuratieve schilder, in een combinatie van lijnen, vormen en vlakken, geput uit het repertoire van zijn geometrische creatieve inbeelding.
Het is duidelijk dat vanaf 1947, zoals nog meer collega's van De Jonge Belgische Kunst, ook Gaston Bertrand toegaf aan de verleiding om te experimenteren met het non figuratieve, een vrij nieuwe strekking in België, waarvan ook al in Parijse avant-garde kringen werd gesproken.
Zoals Louis Van Lint en Marc Mendelson, maar door zijn uitgesproken voorkeur voor de architectuur radicaler dan deze laatste, en gesteund door Robert Delevoy die elke zoektocht van de Jonge Belgische Kunstenaars aanmoedigde, werd ook Gaston Bertrand aangespoord om zijn binnen de groep zo sterk aanwezige persoonlijke kunst naar een wereld van meer abstracte vormen te laten evolueren.
Overtuigder dan ooit van de waarden van de meetkunde in de picturale expressie ging Gaston Bertrand in de jaren 1953 tot 1957 heel diep in de studie van deze wiskundige discipline. Gepassioneerd autodidact als hij was, raadpleegde hij tal van gespecialiseerde naslagwerken met de grootste preciezie en ernst zoals hij ook deed voor alles wat zijn interesse wekte. Of het nu ging om kunstgeschiedenis, muziekharmonie of financiële beleggingen, hij begon meteen verwoed grafieken, teksten en formules over te nemen om vervolgens na te denken over alle mogelijke theorieën. De werken met titels zoals "Organisatie van het oppervlak" en "Harmonie van de ruimtes" zijn vanwege Bertrand's kwaliteit van de nauwkeurigheid, de elegantie en de gevoeligheid absolute meesterwerken.

Top back