Florence geometrisch

1972, olie op doek, 195 x 97 cm
Collectie Stichting Gaston Bertran
Inventarisnr. 1247

De afstand die Bertrand van zijn tijd scheidde is even groot als het idee dat hij zich vormde over zijn persoonlijke kunst. Volgens hem zou de intensiteit van een emotie waardoor de vorm uiteenvalt te wijten zijn aan een slechte eigenschap van de gevoeligheid. Gaston Bertrand zag de kunst niet als een rijk van vrijheid waar de kunstenaar alle verplichtingen kan afschaffen om en in de hoop op – maar altijd teleurgesteld – in zichzelf een beginsel van kracht te vinden. Integendeel, hij was het volledig eens met de stelling van Stravinski die hij regelmatig citeerde en die ook doet denken aan het gedachtengoed van Da Vinci en Michelangelo: "Hoe meer ik mijn actieveld vernauw en hoe meer obstakels ik me opleg, des te groter en rijker is mijn vrijheid. Ik haal kracht uit wat me tegenzit. Hoe meer regels men zich oplegt, hoe meer men zich bevrijd van de ketenen die de geest belemmeren."
Florence geometrisch hoort bij een reeks van vier grote langwerpige verticale doeken geïnspireerd op de kapel van de Medicis met de titel Florence.