De wondermooie tuin

Le jardin merveilleux

1974, olie op doek, 100 x 73 cm
Collectie Bank Degroof-Petercam, Brussel
Inventarisnr. 1294

Uniek en in tegenstelling tot waarvan men mag uitgaan, is dit olieverfschilderij niet voorafgegaan door een schets, maar door een aquarel die gemaakt werd op basis van een schets. De schets was er voor de aquarel die op zijn beurt de basis was voor het doek. Bij Gaston Bertrand is een olieverfschilderij meestal gebaseerd op een schets of tekening in plaats van op een aquarel.
Zodoende lag nummer 17 van zijn reeks van schetsen van de Parijse metro uit 1964, naast een penseeltekening, aan de basis van de aquarel "Verboden Republiek", een doordachte verticale compositie in bescheiden kleurschakeringen, en acht jaar later aan het grote olieverfschilderij "De wondermooie tuin", waarin hij heel getrouw de vormelijke elementen van de aquarel overneemt. Maar Bertrand slaagt er wel in om de sfeer van het doek te wijzigen: in plaats van de warme kleuren van de aquarel gebruikt hij een koud pallet van vooral groentinten. Het is heel karakteristiek voor het werk van Bertrand om zich op dergelijke organische manier te vervolmaken en te groeien via een terugkeer naar al eerder ontgonnen bronnen, en dat zelfs met een pauze van jaren zich een hernemen opdringt in de keuze van bepaalde thema's. Ook kenmerkend is dat het ene werk uitgevoerd in een bepaalde techniek, later een ander werk doet ontstaan dat uitgevoerd is in een andere en nieuwe techniek.
Het is hierin dat we Bertrand's streven naar verdieping opmerken. Als iets hem interesseert moet hij het kunnen uitdiepen en tot klaarheid brengen om door te kunnen dringen tot de essentie, om de perfectie te benaderen en om het universele te bereiken.
Dat is de reden waarom hij zelf, van schets tot doek, gebruik makend van de voor hem zo belangrijke technische en artisanale geheimen ook en vooral een geestelijke ontwikkeling vervolmaakt.

Top back